Thursday, September 01, 2005
~ای شط زيبای پرشوکت من
ای رفته تا دوردستان
آنجا بگو تا کدامين ستاره است روشن ترين هم نشين شب غربت تو
ای همنشين قديم شب غربت من ای تکيه گاه و پناه ِغمگين ترين لحظه هایِ کنون بی نگاهت تهی مانده از نور
در کوچه باغ گل تيره و تلخ اندوه
در کوچه هایِ چه شبها که اکنون همه کور
انجا بگو تا کدامين ستاره ست که شب فروز تو خورشيد پاره ست
م.اميد