BloodY PerioD

من صبر کردم

به اندازه همه ابرها که ببارند

به اندازه همه خزر

که به ساحل بريزد

به اندازه بارها پرشدن چشمه کيله

و هيچ کس نيامد تا اندوهم کنارش تمام شود

نه چشم های روشن تو کاری کرد

نه دختر بازيگوش من

حالا ديگر نميدانم

موهايم را چگونه ببافم

که تو دوست بداری

حتی نميدانم

کنار کدام پنجره بنشينم تا خنکای اردی بهشت«خدا صابران را دوست ميدارد»

تو نشانی های مرا به او گفته اي؟

کاش کمی مرا دوست ميداشت......